Autodesk Inventor Professional
Inventor jest podstawowym programem komputerowym typu CAD 3D w ofercie firmy Autodesk. W programie tym w sposób parametryczny modelujemy trójwymiarowe części i złożenia w celu stworzenia gotowego projektu urządzenia. Tworzymy w ten sposób wirtualny prototyp urządzenia (często nazywany cyfrowym bliźniakiem). Na podstawie tego trójwymiarowego modelu możliwe jest wykonanie zarówno rysunków wykonawczych, złożeniowych, montażowych jak i stworzenie kompletnej listy części oraz przeprowadzenie wielu analiz np. analiz wytrzymałościowych.
Program Inventor składa się z wielu modułów - podstawowych takich jak:
- moduł do tworzenia części
- moduł do tworzenia złożeń
- moduł do tworzenia dokumentacji płaskiej (rysunków)
oraz modułów bardziej zaawansowanych służących do tworzenia:
- analiz wytrzymałościowych statycznych i dynamicznych
- animacji oraz wizualizacji
- konstrukcji blachowych
- konstrukcji stalowych - ram
- projektowania rurociągów i wiązek elektrycznych
- form wtryskowych, wraz z podstawowymi obliczeniami
- wydruków 3D
- plików wymiany danych z programami typu BIM (np. AutoCAD Plant 3D)
- prezentacji - tzw. dokumentacji DTR
Modelowanie części
Części w programie Inventor modelujemy tworząc na wybranych płaszczyznach szkice, a następnie na podstawie tych szkiców bryły.
Szkice w programie są szkicami parametrycznymi, które tworzymy z użyciem wiązań. Istnieją dwa podstawowe typy wiązań: geometryczne i wymiarowe. Przykładem wiązań geometrycznych są zależności w stylu równoległość, prostopadłość, styczność, itp. Wiązania wymiarowe opisują wielkość parametru długości danego elementu. Wielkości te mogą być stałe jak i zależne od innych wymiarów. Mamy również możliwość połączenia tych wymiarów z programami zewnętrznymi np. z arkuszami Excela.
Szkice takie również możemy również zaimportować, bądź wstawić używając funkcji kopiowania Ctrl-C Ctrl-V, z programu AutoCAD.
Na podstawie stworzonych szkiców budujemy trójwymiarową bryłę lub model powierzchniowy.
Po stworzeniu pierwszej bryły tworzymy kolejne szkice i bryły a następnie wykonujemy na powstałych bryłach działania logiczne – odejmowanie/dodawanie/cześć wspólną – w celu uzyskania ostatecznego kształtu części.
Z uwagi na to, że każda część jest opisana zbiorem parametrów wymiarowych na ich podstawie możemy tworzyć typoszeregi części nazywane w Inventorze iPartami. Przykładami części typu iPart są np. części katalogowe: śruby, nakrętki, itp.
Mamy również możliwość tworzenia parametrycznych fragmentów części np. wielokrotnie wykorzystywanych podcięć, rowków smarnych, otworów na kołnierzu, itp. – takie elementy noszą w Inventorze nazwę iFeature.
Z uwagi na to, że do każdej bryły możemy przypisać konkretny materiał jednocześnie otrzymujemy masę takiej części. Do każdego takiego elementu możemy również przypisać szereg atrybutów, które pozwolą tą cześć w pełni opisać np. przy eksporcie parametrów do systemów ERP.
Inventor posiada bogate własne biblioteki materiałów jak i umożliwia tworzenie własnych. Materiały te posiadają atrybuty opisujące ich gęstość a także współczynniki wytrzymałościowe czy termiczne umożliwiające przeprowadzanie obliczeń za pomocą programów MES.
Program posiada także funkcjonalność budowania części w oparciu o modelowanie swobodne.
Części stworzone w Inventorze możemy eksportować do wielu formatów wymiany takich jak np. STEP, SAT, IGES oraz tworzyć pliki w formacie 3D PDF.
Modelowanie złożeń
W Inventorze istnieją dwa podstawowe typy złożeń: standardowe i konstrukcji spawanych.
Złożenia standardowe składane są z pojedynczych części. Następnie pomiędzy nimi tworzone są wiązania geometryczne. Istnieją wiązania stałe np. definiujące płaszczyzny równoległe, styczne, kątowe oraz wiązania ruchome np. obrotowo-przesuwne.
Modelowanie złożeń w programie Inventor jest rozbudowane o szereg zaawansowanych funkcji ułatwiających tworzenie skomplikowanych projektów. Można szczególnie tu wyróżnić funkcje umożliwiające tworzenie części i złożeń wchodzących w typoszeregi, modelowanie zespołów metodą „z góry na dół”, komponenty pochodne, wiązania połówkowe, kreatory części związanych z przeniesieniem napędu (wały, przekładnie zębate, itp.)
Złożenia spawane wyróżniają się możliwością zdefiniowania faz obróbki przed i powykonawczej a także możliwością tworzenia modeli spoin (wraz z raportami opisującymi ich masę).
Tworzenie dokumentacji płaskiej
Dokumentacja tworzona w programie może być tworzona w formacie DWG zgodnym z formatem programu AutoCAD umożliwiając w prosty sposób przenoszenie danych projektowych pomiędzy konstruktorami. Moduł do tworzenia dokumentacji płaskiej składa się z dwóch części – modułu do tworzenia rzutów oraz modułu służącego do tworzenia opisów.
W module do tworzenia rzutów oprócz podstawowych funkcjonalności jak rzut główne oraz rzuty pomocnicze możemy wyróżnić funkcję do tworzenia szczegółów, wyrwań, przerwań, wycinków, przekrojów prostych i łamanych oraz do tworzenia tzw. widoków nakładkowych tzn. widoków pokazujących np. układ sterowania przy zamkniętej i półotwartej klapie
Ciekawą funkcjonalnością jest możliwość tworzenia tzw. rysunków hybrydowych gdzie cześć rysunku jest importowana z AutoCADa a tylko część jest tworzona z modelu 3D z Inventora np. rysunek hali z wrysowanym rzutem modelu 3D zbiornika.
